ΤΟ "ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ" ΤΟΥ ΒΙΛΧΕΛΜ ΚΙΟΥΧΕΛΜΠΕΚΕΡ

Το "Ελληνικό τραγούδι" του Βίλχελμ Κιουχελμπέκερ

Εισαγωγικό σημείωμα και μετάφραση της ρωσομαθούς Δέσποινας Χιονίδου, μαθήτριας του Α' Αρσακείου Λυκείου Ψυχικού

Ο Βίλχελμ Κιουχελμπέκερ γεννήθηκε το 1791 στην Αγία Πετρούπολη και πέθανε στο Τομπλόσκ το 1846. Ήταν Ρώσος λογοτέχνης, γερμανικής καταγωγής. Ήταν γόνος οικογένειας ευγενών. Το 1817 αποφοίτησε από το λύκειο στο Τσάρσκοε Σελό, όπου γνωρίστηκε και συνδέθηκε φιλικά με τον Πούσκιν και τον Ντέλβιγκ. Εργάστηκε στο Κολέγιο Εξωτερικών Υποθέσεων της Αγίας Πετρούπολης και αργότερα δίδαξε ρωσικά και ιταλικά. Στη διάρκεια του ταξιδιού του στο εξωτερικό, μεταξύ 1820-8021, έδωσε διαλέξεις στο Παρίσι για τη Ρωσική λογοτεχνία, όπου ανέφερε την ανάγκη πολιτικών μεταρρυθμίσεων στη Ρωσία. Οι διαλέξεις αυτές διακόπηκαν μετά από εντολή της ρωσικής πρεσβείας. Τον Νοέμβριο του 1825 προσχώρησε στη "Βόρεια Κοινωνία" των Δεκεμβριστών και κατά την εξέγερση της Αγίας Πετρούπολης πυροβόλησε τον μεγάλο Δούκα Μιχαήλ Πάβλοβιτς, ενώ προσπάθησε να οργανώσει αντεπίθεση κατά των κυβερνητικών στρατευμάτων. Μετά την καταστολή της εξέγερσης αποπειράθηκε να διαφύγει στο εξωτερικό, αλλά συνελήφθη στη Βαρσοβία και καταδικάστηκε σε θάνατο. Αργότερα η θανατική ποινή μετατράπηκε σε καταναγκαστικά έργα και το 1836 εξορίστηκε στη Σιβηρία. Πολλά από τα έργα του διέπονται από φιλελεύθερο πνεύμα.

Το ποίημα του Βίλχελμ Κιουχελμπέκερ, ‘‘Ελληνικό τραγούδι’’, προσδιορίζει ακριβώς τον σκοπό της επαναστάσεως των Ελλήνων. Ο Βίλχελμ Κιουχελμπέκερ μέσα από το ποίημα αυτό θέλει να δείξει τον θαυμασμό του και την επιθυμία του να υποστηρίξει τους Έλληνες στον Αγώνα τους. Επαινεί τους Έλληνες για αυτόν τον Αγώνα τους, για την τόλμη τους και το θάρρος τους να αγωνιστούν για την ελευθερία τους. Ο ίδιος ο ποιητής εκφράζει στο ποίημα την έντονη επιθυμία του να αγωνιστεί και αυτός στο πλευρό των Ελλήνων και παρακαλεί την μοίρα να έχει αυτή την τύχη, διότι, όπως αναφέρει στο ποίημα, προτιμάει να σκοτωθεί στην μάχη, παρά να ζει με την επιβολή των νόμων, των περιορισμών, της αδικίας και των δεσμών της εξουσίας, αλλά αντιθέτως να αγωνιστεί για την ελευθερία, για την δόξα και για ένα καλύτερο μέλλον.

Кюхельбекер Вильгельм

Греческая песнь

Века шагают к славной цели;

Я вижу их: они идут!

Уставы власти устарели;

Проснулись, смотрят и встают

Доселе спавшие народы.

О радость! грянул час, веселый час Свободы!

Друзья! нас ждут сыны Эллады!

Кто даст нам крылья? полетим!

Сокройтесь горы, реки, грады!

Они нас ждут: скорее к ним!

Судьба, услышь мои молитвы,

Пошли, пошли и мне минуту первой битвы!

И пусть я, первою стрелою

Сражен, всю кровь свою пролью:

Счастлив, кто с жизнью молодою

Простился в пламенном бою,

Кто убежал от уз и скуки

И славу мог купить за миг короткий муки!

Ничто, ничто не утопает

В реке катящихся веков:

Душа героев вылетает

Из позабытых их гробов

И наполняет бардов струны

И на тиранов шлет народные перуны!

ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ

Ελληνικό τραγούδι

Αιώνες βαδίζουν προς τον ένδοξο στόχο,

Εγώ τους βλέπω: αυτοί έρχονται!

Οι νόμοι της εξουσίας πάλιωσαν,

Ξύπνησαν, κοιτάνε και σηκώνονται

Οι λαοί που κοιμόντουσαν ως τώρα.

Ω ευτυχία! Ήρθε η ώρα, η χαρούμενη ώρα της λευτεριάς!

Φίλοι! μας περιμένουν οι γιοί της Ελλάδας!

Ποιος θα μας δώσει τα φτερά; ας πετάξουμε!

Χαθείτε βουνά, ποτάμια, χαλάζια!

Αυτοί μας περιμένουν, ας βιαστούμε!

Ω μοίρα, άκουσε τις προσευχές μου,

Στείλε, στείλε και σε εμένα τη στιγμή της πρώτης μάχης!

Και, με το πρώτο βέλος,

ας σκοτωθώ εγώ, όλο το αίμα μου θα χύσω,

Ευτυχισμένος, όποιος τη ζωή του την νεανική

Αποχαιρέτησε στη φλογερή μάχη,

Όποιος ξέφυγε από δεσμούς και ανία

Και την δόξα μπορούσε να αγοράσει για μια στιγμή μαρτυρίου.

Τίποτα, τίποτα δεν βυθίζεται

Στο ποτάμι των κυλιόμενων αιώνων,

Η ψυχή των ηρώων βγαίνει

Απ’ τους ξεχασμένους τους τάφους

Και γεμίζει των ποιητών τις χορδές

Και στους τύραννους στέλνει κεραυνούς.